Rocznica Objawień Fatimskich 1917 - 2012

Podczas październikowego spotkania z Jasiem Pociechą przeżywaliśmy 95. rocznicę Objawień Fatimskich.



Matka Boża objawiając się w Fatimie trojgu pastuszkom  powiedziała, że Pan Jezus chce ustanowić na świecie nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca, aby ludzie Ją lepiej poznali i pokochali. To nabożeństwo ma również charakter wynagradzający Jej Niepokalanemu Sercu za zniewagi wyrządzone przez ludzi. Tym, którzy będą je z wiarą praktykować, Maryja obiecała zbawienie.



W chwili objawień Najświętszej Maryi Panny, Łucja, Franciszek i Hiacynta mieli po dziesięć, dziewięć i siedem lat.  Objawienia miały miejsce na małym skrawku ziemi należącym do rodziców Łucji, nazywanym Cova da Iria. Matka Boża ukazała się im na krzewie zwanym ilex, będącym karłowatą odmianą dębu, mierzącym nieco ponad metr wysokości. Franciszek widział Maryję, lecz Jej nie słyszał. Hiacynta Ją widziała i słyszała. Łucja natomiast widziała, słyszała i rozmawiała z Nią.



Misterium Paschalne 2012

12 kwietnia 2012 roku - Rodzice wraz z dziećmi na kolejnych zajęciach z Jasiem Pociechą   wspólnie   przeżywali spotkanie z Chrystusem Zmartwychwstałym.

Bogaty kupiec

Jasiu Pociecha przybyl z kolejną propozycją na warsztaty biblijne. Tym razem dzieci uslyszały: "Królestwo niebieskie podobne jest do kupca, któy poszukiwał pięknych pereł. Gdy znalazł jedną, niezwykle cenną, sprzedał wszystko co posiadał i kupił ją".


Siewca wyszedł na pole

Kolejne spotkanie z serii: "Warsztaty biblijne" przybliżyło dzieciom przypowieść o Siewcy, który wyszedł na pole i zaczął siać. Część ziaren padła na drogę, ale nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne ziarna padły na miejsca skaliste, gdzie nie było wystarczająco dużo gleby, by zapuściły korzenie. Dlatego gdy wyrosły, szybko spaliło je słońce. Kolejne padły między ciernie, a te zdusiły rośliny. I w końcu część ziaren padła na ziemię żyzną i wydała plon.

Winny Krzew

Tym razem spotkanie z Jasiem Pociechą przybliżyło dzieciom przypowieść o Winnym Krzewie. Dzieci dowiedziały się, że Bóg Ojciec jest ogrodnikiem, który dogląda (pielęgnuje, podlewa), Jezus jest krzewem, Latorośl jest odgałęzieniem, przedłużeniem winorośli. Z niej otrzymuje życiodajne soki, wilgoć ziemi, to wszystko, co potrzebne jest do tego, aby wydać owoce. Bez krzewu, latorośl nic nie może wydać, ani liści, ani jednego nawet grona, kompletnie nic. Latorośle, to konkretne osoby, Ola, Janek, Marysia czy Bartek, to ja i Ty. To osoby, które spotykamy w naszym codziennym życiu.

Maryja - Matka zatroskana

Maj to miesiąc, w którym obchodzimy uroczystości świętych, którzy pokazują nam jak żyć, pracować, jak dbać o rodzinę, a wszystko poprzez pryzmat Maryi. Kolejne, majowe spotkanie z Jasiem Pociechą przybliżyło dzieciom postać Matki Bożej zatroskanej o swoje dzieci i dbającej o nie.

Chrystus zbawiający

To kolejne spotkanie z Jasiem Pociechą na warsztatach biblijnych, podczas których dzieci zostały zaproszone do wzięcia udziału w pantomimie przybliżającej wszystkie wydarzenia Wielkiego Tygodnie i Wielkiej Nocy.

Dobry Pasterz

To nasze kolejne (marzec 2010) spotkanie z Jasiem Pociechą, który tym razem przedstawił nam przypowieść o Dobrym Pasterzu. Dzieci słuchając odkrywały w sposób spontaniczny prawdy o Królestwie Bożym, zadziwiały nas wszystkich swoją wiedzą i wrażliwością. Przypowieść o Dobrym Pasterzu ukazuje osobistą relację, jaka łączy Pasterza z każdą z Jego owiec, gdyż Dobry Pasterz chroni swoje owce i woła je po imieniu, a one przyzwyczajają się do Jego głosu i idą za Nim. Uważnie obserwując reakcje dzieci na tę przypowieść, zauważamy, że właśnie to „bycie wezwanym po imieniu” wywołuje w nich bardzo silny oddźwięk.

Boże Narodzenie w rodzinie

Dzisiaj (styczeń 2010) przybył do naszego przedszkola nowy kolega, Jaś Pociecha. Na powitanie Jaś przygotował niespodziankę - wspaniałą zabawę w teatr, w którym znalazła się rola dla każdego dziecka. Jaś zaproponował pantomimę - rodzaj przedstawienia, w którym aktor (mim) nie używa głosu, ale skupia uwagę widza na niewerbalnych środkach wyrazu, odgrywa przedstawienie używając ruchu, mowy ciała i gestów, czym silnie oddziałuje na widza, prowadząc go do odkrycia znaczeń, których ten w codziennym życiu nie dostrzega, zdumiewa trafnością ekspresji, bawi i wzrusza. Zobaczmy jak bawiły się dzieci młodsze i starsze.