Siewca wyszedł na pole
Kolejne spotkanie z serii: "Warsztaty biblijne" przybliżyło dzieciom przypowieść o Siewcy, który wyszedł na pole i zaczął siać. Część ziaren padła na drogę, ale nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne ziarna padły na miejsca skaliste, gdzie nie było wystarczająco dużo gleby, by zapuściły korzenie. Dlatego gdy wyrosły, szybko spaliło je słońce. Kolejne padły między ciernie, a te zdusiły rośliny. I w końcu część ziaren padła na ziemię żyzną i wydała plon.
Winny Krzew
Tym razem spotkanie z Jasiem Pociechą przybliżyło dzieciom przypowieść o Winnym Krzewie. Dzieci dowiedziały się, że Bóg Ojciec jest ogrodnikiem, który dogląda (pielęgnuje, podlewa), Jezus jest krzewem, Latorośl jest odgałęzieniem, przedłużeniem winorośli. Z niej otrzymuje życiodajne soki, wilgoć ziemi, to wszystko, co potrzebne jest do tego, aby wydać owoce. Bez krzewu, latorośl nic nie może wydać, ani liści, ani jednego nawet grona, kompletnie nic. Latorośle, to konkretne osoby, Ola, Janek, Marysia czy Bartek, to ja i Ty. To osoby, które spotykamy w naszym codziennym życiu.
Dobry Pasterz
To nasze kolejne (marzec 2010) spotkanie z Jasiem Pociechą, który tym razem przedstawił nam przypowieść o Dobrym Pasterzu. Dzieci słuchając odkrywały w sposób spontaniczny prawdy o Królestwie Bożym, zadziwiały nas wszystkich swoją wiedzą i wrażliwością. Przypowieść o Dobrym Pasterzu ukazuje osobistą relację, jaka łączy Pasterza z każdą z Jego owiec, gdyż Dobry Pasterz chroni swoje owce i woła je po imieniu, a one przyzwyczajają się do Jego głosu i idą za Nim. Uważnie obserwując reakcje dzieci na tę przypowieść, zauważamy, że właśnie to „bycie wezwanym po imieniu” wywołuje w nich bardzo silny oddźwięk.
Boże Narodzenie w rodzinie
Dzisiaj (styczeń 2010) przybył do naszego przedszkola nowy kolega, Jaś Pociecha. Na powitanie Jaś przygotował niespodziankę - wspaniałą zabawę w teatr, w którym znalazła się rola dla każdego dziecka. Jaś zaproponował pantomimę - rodzaj przedstawienia, w którym aktor (mim) nie używa głosu, ale skupia uwagę widza na niewerbalnych środkach wyrazu, odgrywa przedstawienie używając ruchu, mowy ciała i gestów, czym silnie oddziałuje na widza, prowadząc go do odkrycia znaczeń, których ten w codziennym życiu nie dostrzega, zdumiewa trafnością ekspresji, bawi i wzrusza. Zobaczmy jak bawiły się dzieci młodsze i starsze.
Subskrybuj:
Posty (Atom)